زهره ، سیاره پوشیده از ابر

( زهره ، ناهید ، ونوس ـ الهه زیبایی ، خواهر دو قلوی زمین ) 

زهره همانند عطارد به دور خورشید می گردد ، اما بسیار آسانتر از عطارد دیده می شود .

هنگامی که زهره به نزدیکترین فاصله ی خود از زمین می رسد به اندازه ای روشن است که

حتی در نور روز هم قابل مشاهده خواهد بود . البته به شرطی که موقعیتش در آسمان دقیقا

 مشخص شود . زهره دارایدرخشش زیادی است و این به خاطر اتمسفر ضخیم سیاره ای است .

اتمسفر ، نور خورشید رابسیار بهتر از یک سطح سنگی و خاکی منعکس می کند.

این تصویر که توسط کاوشگر  بین سیاره ای مارینر 10 گرفته شده ، اتمسفر کاملا پوشیده از

 ابر زهره را نشان می دهد . اتمسفر زهره بسیار ضخیم تر از اتمسفر زمین است و شامل

گازهای خطرناک دی اکسید کربن و اسید سولفوریک می باشد . چون اتمسفر زهره گرما را نگه

می دارد ( این حالت به نام اثرگلخانه ای مشهور است ) لذا سطح زهره به هنگام روز بسیار داغتر

 از عطاردمی باشد .

زهره نیزهمانند ماه به صورت هلال های مختلف در می آید . در مقارنه علیا نیم کره ، کاملا از

 نورخورشید روشن گشته و به طرف زمین قرار دارد . در مقارنه سفلی ، تنها می توانیمسمت

تاریک را ببینیم ( اگر چه یک هلال همیشه قابل رویت است ) . در مقارنه ی سفلی زهره

 بزرگتر ببه نظر می رسد ، زیرا در این وضعیت زهره از هر زمان دیگری به زمین

نزدیکتر است .

 اهله زهره با دوربین چشمی قابل رویت هستند و منجم مشهور گالیله با تلسکوپ ابتدایی خود

 در سال1610میلادی اهله زهره را رصد کرد . در آن زمان اکثر مردم اعتقاد داشتند که

خورشید و سیاراتهمگی به دور زمین می چرخند و همچنین زهره از خورشید  به زمین

نزدیکتر است .  گالیله نشان داد که زهره باید در حال چرخش به دور خورشید باشد و این

یکی از ادله ای بود که تیوری زمین محوری  را رد می کرد.

زهره در مدت 243 روز  به دور محور خود می چرخد که این مدت از زمان گردش زهره

 به دورخورشید یعنی 225 روز بیشتر است . حدود 2 ماه طول می کشد تا خورشید ( اگر از

میان ابر ها قابل رویت باشد ) از غرب طلوع کند و در شرق غروب نماید .

زهره و زمین از لحاظ اندازه و مواد تشکیل دهنده جفتهای یکسانی هستند و هر دو  دارای

هسته ی بزرگی  از آهن و نیکل و دیگر فلزات هستند ( از این جهت به آنان خواهران دو قلو

میگویند ) .اما از لحاظ سطح هر دو سیاره کاملا از یکدیگر متفاوت هستند . زیرا رشد

گیاهی هرگز در زهره اتفاق نمی افتد. اما اگر گیاهی در آن رشد می کرد گیاهان دی اکسید

 کربن را تبدیل به اکسیژن می نمودند و ممکن بود حیات طولانی تری در سیاره دوام آورد .