منظومه ی شمسی

 ما بر روی سطحی زندگی می کنیم که در حال گردش است . هشت سیاره ی دیگر که چهار

 تای آنها بزرگترو چهار کره ی دیگر کوچکتر از زمین هستند  با زمین می چرخند . همگی

 به علت وجود یک نیروی جاذبه بر روی مدار خود به دور خورشید حرکت می نمایند .

 در حدود 4600 میلیون سال از فعالیت منظومه ی شمسی می گذرد و عمر جهان هستی احتمالا

 چهار برابراین زمان است .  کهکشانی که راه شیری نامیده می شود ( یعنی جایی که

 خورشید ما قرار دارد ) عمرش به درازای عمر جهان هستی است .  ستارگان داخل آن به

 دلیل پیر شدن می میرند وستارگان جدیدی متولد می شوند .  خورشید در مقایسه با برخی

 ستارگان جوانتر است . ستارگان همگی درون ابر بزرگی ازگاز و گرد  و غبار تشکیل

 یافته اند .  خورشید نیز به اندازه ای بزرگ و داغ است که شروع به درخشش نموده است . 

 سیاراتی که بسیار کوچکتر از خورشید هستند آن قدر داغ نشده اند که درخشش نمایند . 

 نور آنان نیز ناشی از انعکاس نور خورشید می باشد .

 نه سیاره ی اصلی منظومه ی شمسی که به ترتیب از خورشید دور می شوند در تصویر نشان

 داده شده است.  چهار سیاره ی نزدیک خورشید (عطارد و زهره و زمین و مریخ ) سیارات

 کوچکی هستند که سطح آن ها پوشیده از صخره و سنگ است وبه عنوان سیارات خاکی شناخته

 شده اند . به چهار سیاره ی بزرگ یعنی ( مشتری و زحل و اورانوس و نپتون ) میرسیم که از

 گاز های مایع و یخ زده تشکیل شده اند . به جز نپتون که قمر آن را به سختی می توان دید سه

 سیاره ی دیگر دارای اقمار زیادی هستند و همینطوراجسام کوچک بی شماری در اطراف آنان

 در حال گردش می باشند .  پلوتو ی کوچک فقط یک قمر دارد و به خاطر کوچکی زیادش از

 جمع سیارات حذف شده است . بعضی از ستاره شناسان بر این باورند که جهان در حدود

 000/12 میلیون سال پیش آغاز شده است .  تمام موادی که اکنون در حال حیات یعنی

 سیارات و ستارگان را تشکیل می دهد بر اثر انفجار بزرگی پدید آمده اند و سپسبه صورت

 کهکشان ها متراکم گشته اند .

 هر سیاره هم زمان با چرخش به دور خورشید به دور محور خود نیز می چرخند . اورانوس

 و پلوتو به دور پهلوی خود می چرخند .